نهنگی
در کویر لوت
رفتنت
این‌قدر عجیب بود ...
شعر از: رضا یاراحمدی
کلمات کلیدی
بایگانی
- بهمن ۱۳۹۳ (۱)
- دی ۱۳۹۳ (۷)
- ارديبهشت ۱۳۹۳ (۱۳)
- فروردين ۱۳۹۳ (۱۹)
- اسفند ۱۳۹۲ (۳)
- بهمن ۱۳۹۲ (۱۱)
آخرین مطالب
- ۲۲ بهمن ۹۳ ، ۲۰:۰۵ مو رها کن...
- ۳۰ دی ۹۳ ، ۲۲:۲۵ غیرقابل پیش بینی
- ۳۰ دی ۹۳ ، ۲۲:۲۲ گل باران میکنی و می آیی
- ۱۷ دی ۹۳ ، ۱۹:۱۶ ترم پیش از سر چشمان تو افتادم من...
- ۱۷ دی ۹۳ ، ۱۰:۵۶ تو چه کردی که بشد خانه پر از بوی بهار؟
- ۱۷ دی ۹۳ ، ۱۰:۵۰ بگذار در خیال تو باشم!
- ۱۷ دی ۹۳ ، ۱۰:۴۵ بگذار سر بر دامن ِ من...
- ۱۷ دی ۹۳ ، ۱۰:۳۷ باد با خود همه ی خاطره ها را آورد
- ۲۱ ارديبهشت ۹۳ ، ۱۲:۵۵ عمر گران میگذرد... به سرعت برق و باد
- ۲۱ ارديبهشت ۹۳ ، ۱۲:۵۱ زلف بر باد مده تا ندهی بر بادم
با من
رفت و آمد نکن!
رفتن
فعل قشنگی نیست
با من
فقط راه بیا...
+ شاعر: شهناز اسحاقی
+ عنوان: وحشی بافقی
+ عنوان: وحشی بافقی
لیلای من بمان!
دیگر سبویی برای شکستن نیست.
اینجا دیرگاهی ست
که
افسانه ها منسوخ اند
و مجنون ها عاشق شیرین
دیگر سبویی برای شکستن نیست.
اینجا دیرگاهی ست
که
افسانه ها منسوخ اند
و مجنون ها عاشق شیرین
ما مثل دفترهای قدیمی کاهی بودیم، دو به دو به هم چسبیده...
هر کداممان را که می کندند، آن یکی هم بیرون میزد از زندگی...
حالا سیمی مان کردند که با رفتن دیگری کک مان هم نگزد!
ناشناس
یک رفتن هایی هست که تمام شعرهای دنیا را به پایش بریزی برنمی گردد!
