ما مثل دفترهای قدیمی کاهی بودیم، دو به دو به هم چسبیده...
هر کداممان را که می کندند، آن یکی هم بیرون میزد از زندگی...
حالا سیمی مان کردند که با رفتن دیگری کک مان هم نگزد!
ناشناس
کلمات کلیدی
بایگانی
- بهمن ۱۳۹۳ (۱)
- دی ۱۳۹۳ (۷)
- ارديبهشت ۱۳۹۳ (۱۳)
- فروردين ۱۳۹۳ (۱۹)
- اسفند ۱۳۹۲ (۳)
- بهمن ۱۳۹۲ (۱۱)
آخرین مطالب
- ۲۲ بهمن ۹۳ ، ۲۰:۰۵ مو رها کن...
- ۳۰ دی ۹۳ ، ۲۲:۲۵ غیرقابل پیش بینی
- ۳۰ دی ۹۳ ، ۲۲:۲۲ گل باران میکنی و می آیی
- ۱۷ دی ۹۳ ، ۱۹:۱۶ ترم پیش از سر چشمان تو افتادم من...
- ۱۷ دی ۹۳ ، ۱۰:۵۶ تو چه کردی که بشد خانه پر از بوی بهار؟
- ۱۷ دی ۹۳ ، ۱۰:۵۰ بگذار در خیال تو باشم!
- ۱۷ دی ۹۳ ، ۱۰:۴۵ بگذار سر بر دامن ِ من...
- ۱۷ دی ۹۳ ، ۱۰:۳۷ باد با خود همه ی خاطره ها را آورد
- ۲۱ ارديبهشت ۹۳ ، ۱۲:۵۵ عمر گران میگذرد... به سرعت برق و باد
- ۲۱ ارديبهشت ۹۳ ، ۱۲:۵۱ زلف بر باد مده تا ندهی بر بادم
